Grobowiec o wysokości 53 m został zbudowany w 1006 roku dla Ghabusa ibn Woszmgira, władcy z dynastii Zijarydów.
Wieża jest jedynym pozostałym dowodem na istnienie starożytnego miasta
Dżordżan, dawnego centrum sztuki i nauki, które zostało zniszczone
podczas najazdów Mongołów w XIV i XV wieku. Jest szczególnym i innowacyjnym na ówczesne czasy przykładem islamskiej architektury, który wpłynął na budownictwo sakralne w Iranie, Anatolii oraz Azji Środkowej. Wieża została zbudowana z nieszkliwionych wypalanych cegieł
w formie skomplikowanych form geometrycznych, które mają kształt
zwężającego się cylindra o średnicy 17–15,5 m. Pokryta jest ceglanym
dachem w formie stożka. Budowla ta jest dowodem rozwoju matematyki i
nauki w świecie muzułmańskim na przełomie pierwszego i drugiego
tysiąclecia naszej ery. Na wieży znajdują się dwa napisy zapisane pismem kufickim upamiętniające władcę Ghabusa ibn Woszmgira.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz