Ufortyfikowane wewnętrzne miasto, w którym znajduje się ponad 50 zabytków historycznych
oraz około 250 domów pochodzących głównie z XVIII i XIX wieku. Rozkwit miasta, położonego na szlaku karawan biegnącym przez pustynię Kara-kum, był skutkiem rozwoju handlu niewolnikami. Rozpoczął się w XVI wieku, gdy dynastia Szejbanidów podbiła miasto, pokonując wojska Timura, i założyła niezależny Chanat Chiwy. Szejbanidzi i ich następcy gromadzili bogactwa dzięki strategicznemu położeniu Chiwy w rogu „złotego trójkąta” Azji Środkowej, w miejscu rozgałęzienia odnóg jedwabnego szlaku prowadzących do brzegów Wołgi i Morza Kaspijskiego. Chanat,
mimo strategicznego położenia, trwał w izolacji i zacofaniu
cywilizacyjnym. Rządzący chcieli za wszelką cenę utrzymać niezależność
od chana pobliskiej Buchary. W 1873 roku Chiwa przeszła pod władzę Rosji, ostatecznie tracąc swą niezależność.
Iczan Kala otacza ceglany XVII-wieczny mur
o wysokości 10 m i długości 800 m wybudowany na miejscu starszych
fortyfikacji miejskich, wzniesionych w X wieku. Większość zabytkowych
budowli pochodzi z czasów chanatu Ałła-Kuli z pierwszej połowy XIX wieku. Jednolitość architektury sprawia, że jest to najlepiej zachowane w Azji Środkowej miasto o charakterze feudalnym.
W murach wybudowano cztery bramy umożliwiające wejście z czterech stron świata. Ota Darwoza („Brama Ojca”), główne wejście do miasta, usytuowana jest w zachodniej części miasta. Koło bramy znajduje się Kunja Ark, forteca wzniesiona w XII wieku i rozbudowana w wieku XVII. Dawniej służyła jako rezydencja chanów, harem, mennica, arsenał i strażnica. W fortecy drukowane były banknoty na jedwabiu.
Kompleks pałacowy, wybudowany w latach 1832-1841, składa się ze 150 komnat o ścianach pokrytych barwną ceramiczną okładziną stiukami. Dodatkową dekorację stanowią ozdobne elementy architektonicznego wystroju z rzeźbionego drewna. Na centralnym dziedzińcu, na który wychodzi sala audiencyjna, oznaczone jest miejsce, na którym rozbijano jurtę władcy, gdy pragnął spędzić czas tak, jak jego koczowniczy przodkowie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz