Lista światowego dziedzictwa, jest to spis obiektów objętych szczególną ochroną międzynarodowej organizacji UNESCO (Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury), ze względu na ich unikatową wartość kulturową bądź przyrodniczą dla ludzkości.
Chcę Wam pokazać te wspaniałe miejsca i zapewnić, że te mniej znane również zachwycą Was swoją niezwykłością.

19 wrz 2016

Dżabal Barkal oraz zespoły regionu Napata. Sudan 2003

Wpis obejmuje kilka stanowisk archeologicznych, rozciągających się w dolinie Nilu na przestrzeni przeszło 60 km. Wszystkie stanowiska należą do kultury Napata (900-270 p.n.e.) i kultury meroickiej (270 p.n.e.-350 n.e.) okresu drugiego królestwa Kusz. Zespoły obejmują grobowce, niektóre w kształcie piramidy, świątynie, domy mieszkalne oraz pałace.
Dżabal Barkal – starożytne nubijskie miasto i stolicą Królestwa Kuszyckiego znajdujące się w środkowym biegu Nilu. 
W XV wieku p.n.e., gdy Nubia została pobita przez Egipt, przebiegała tutaj południowa granica "kraju faraonów".

                                                            foto: Vít Hassan

                                                      

                                                       świątynia  Amun-Ra

                                                        foto: Carsten ten Brink


 
                                                               foto: Mattnic



                                                               foto: Mattnic


                                                      foto: Carsten ten Brink


                                                          foto: Carsten ten Brink


                                                       foto: Carsten ten Brink


Nieopodal Napaty (na przeciwległym, wschodnim brzegu Nilu) znajduje się Nuri - kompleks grobowców nubijskich królów.                                  
                                                         foto: Carsten ten Brink 


                                                         foto: Carsten ten Brink


Obszar Meroe został zamieszkany ok. X w. p.n.e. a samo Meroe stało się jednym z głównych ośrodków władzy królestwa Kusz od VIII wieku p.n.e. do IV wieku n.e. Prace wykopaliskowe odsłoniły m.in. nekropolę królewską obejmującą kilkadziesiąt niewielkich grobów i piramid z komorami podziemnymi, budowanych z piaskowca, o wysokości od 10 do 30 m, a także pozostałości kilku pałaców królewskich, wielką świątynię Amona i inne budowle sakralne (poświęcone m.in. Izydzie), zabudowę miejską oraz resztki pieców hutniczych.

                                                           foto: Carsten ten Brink


                                                         foto: Carsten ten Brink


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz